پیروی از ترندها یا خلق مسیری مستقل، همواره یکی از دغدغه‌های اصلی تصویرگران بوده است. با گسترش اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، این پرسش بیش از گذشته اهمیت پیدا کرده است.
از جذابیت تا تکرار
نمونه‌های زیادی از ترند شدن طرح‌ها وجود دارد؛ یک روز تصویری ساده از یک جغد روی وبلاگ‌ها دیده می‌شود و کمی بعد همان طرح روی تی‌شرت، کاغذ کادو یا کارت تبریک ظاهر می‌گردد. در مدت کوتاهی، یک عنصر بصری به قدری تکرار می‌شود که جذابیت اولیه‌ی خود را از دست می‌دهد و حتی خسته‌کننده می‌شود.
این اتفاق برای موضوعاتی مثل پرندگان، شاخ گوزن یا روباه نیز رخ داده است. ترندها با سرعتی بالا همه‌جا دیده می‌شوند و به‌سرعت مصرف می‌شوند.
بازتاب زمانه در برابر ترند
نگاهی به تاریخ تصویرگری نشان می‌دهد هنرمندانی که جایگاه ماندگاری یافته‌اند، مانند E.H. Shepard یا Quentin Blake، آثاری خلق کرده‌اند که هم امضای شخصی خود را داشته و هم با فضای زمانه‌شان در ارتباط بوده است.
تفاوت مهمی میان «بازتاب دادن روح زمانه» و «پیروی از ترندها» وجود دارد. بازتاب زمانه به معنای خلق اثری اصیل در بستر فرهنگی خاص است، اما پیروی از ترند معمولاً به کپی‌کاری، کاهش خلاقیت و تکیه بر منابع ثانویه منجر می‌شود.
فشار بازار و مشتریان
در دنیای امروز، ترندها به‌واسطه‌ی اینترنت بسیار سریع‌تر شکل می‌گیرند. بسیاری از کارفرماها خواهان طرح‌هایی هستند که شاید برای تصویرگر تکراری یا کهنه به نظر برسد. این مسئله، تصویرگران را در موقعیتی دشوار قرار می‌دهد: از یک‌سو نیاز مالی و از سوی دیگر تمایل به خلق آثار اصیل.
مدیران بازاریابی نیز تا زمانی که یک ترند فروش داشته باشد، آن را تکرار می‌کنند و همین باعث تداوم چرخه‌ی مصرف‌گرایانه می‌شود.
دیدگاه متخصصان
برخی تصویرگران معتقدند که خلاقان مسئولیت دارند ایده‌های تازه را به فرهنگ تزریق کنند. صرفاً تکرار آنچه پیش‌تر ساخته شده، به اعتبار و اصالت هنرمند آسیب می‌زند.
اهمیت اصالت در تصویرگری
موفقیت پایدار در تصویرگری زمانی حاصل می‌شود که هنرمند زبان بصری و هویت خلاقانه‌ی خود را پیدا کند. آثار اصیل، حتی اگر متفاوت یا غیرمتعارف باشند، در نهایت مخاطب و مشتری خود را خواهند یافت. پروژه‌های شخصی نقش مهمی در این روند دارند و به‌عنوان آزمایشگاهی برای پرورش ایده‌های جدید عمل می‌کنند.
پیروی کورکورانه از ترندها در کوتاه‌مدت ممکن است سود مالی داشته باشد، اما در بلندمدت باعث فراموش شدن هویت هنرمند می‌شود. در مقابل، خلق آثار اصیل و مبتنی بر دغدغه‌ها و علاقه‌های شخصی، هم رضایت هنرمند را به همراه دارد و هم جایگاهی ماندگار ایجاد می‌کند. اینترنت نیز فرصتی فراهم کرده است تا آثار اصیل به مخاطبانی جهانی دسترسی پیدا کنند و در میان انبوه کارهای تقلیدی گم نشوند.
